Πρωταπριλιάτικο ψέμα! (η προέλευση του εθίμου)

1η Απριλίου και να η μέρα που καλούμαστε σχεδόν όλοι, λόγω εθίμου, να πούμε μερικά αθώα ψεματάκια. Τα γνωστά σε όλους μας ψέματα της Πρωταπριλιάς, ένα έθιμο που και αυτό μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Ο τόπος και ο χρόνος που γεννήθηκε το έθιμο... δεν έχουν προσδιοριστεί, με δύο εκδοχές όμως να είναι οι πιο επικρατέστερες.

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες, λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο κώδικας δεοντολογίας των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Η δεύτερη εκδοχή θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα, η οποία θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά. Μέχρι το 1564 πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η 1η Απριλίου. Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την ψεύτικη πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Γεγονός είναι ότι το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά.

Με μικρά ή μεγάλα ψέματα, η πρωταπριλιά είναι ημέρα χαράς και διασκέδασης.
Βρείτε ένα καλό ψέμα.
Φορέστε το σοβαρό ύφος σας και βγείτε για κυνήγι θυμάτων.
Προσέξτε όμως γιατί όλοι εκείνη την ημέρα, κάνουν το ίδιο με εσάς.
Λένε ψέματα...