Το εσωτερικό ανθρώπινου σώματος. Ιστοί, αδένες, αιμοφόρα αγγεία. Στη σκηνή βρίσκονται ένας μεγαλόσωμος αθλητικός άντρας και μια λεπτή μικροκαμωμένη γυναίκα: το Συκώτι και η Χολή! Εκείνη έχει ξαπλώσει βαριεστημένα, εκείνος κόβει βόλτες νευρικά. Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Στο καινούριο θεατρικό έργο του Αρκά με τίτλο «Βιολογικός μετανάστης» (εκδόσεις «Γράμματα»). Κρίση έχει ξεσπάσει μέσα στον οργανισμό. «Ευγενή» όργανα αλλά και... δεύτερης διαλογής, που έχουν το συμπλεγματάκι τους, συνεδριάζουν, παθιάζονται, αγωνιούν για το αβέβαιο μέλλον τους.
Ο σκιτσογράφος και συγγραφέας Αρκάς μάς βυθίζει ξανά στα έγκατα του οργανισμού μας. Αυτή τη φορά ήρωές του είναι το Συκώτι, η Χολή και ο Σπλήνας. Τρία όργανα που φιλονικούν, εξαντλώντας σε ευφυείς ατάκες και το πιο προχωρημένο ανθρώπινο λεξιλόγιο, για την τύχη ενός τέταρτου, ξένου, παρείσακτου σ' αυτή τη «χώρα». Για να συνδεθούμε με τα προηγούμενα πρέπει να ανατρέξουμε στο πρώτο βιβλίο του Αρκά, τους «Εχθρούς εξ αίματος», που ανέβηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου με μεγάλη επιτυχία, περιόδευσε σ' όλη την Ελλάδα κι έφτασε μέχρι το Φεστιβάλ της Φλωρεντίας.
Θυμόσαστε εκείνο το νεφρό, που, εξυφαίνοντας δολοπλοκίες εις βάρος Λεπτού και Παχέος εντέρου, κατάφερε να αποδράσει από το σώμα ενός μακαρίτη προσδοκώντας τη μεταμόσχευσή του σε νέο, υγιή οργανισμό; Αυτό το νεφρό συναντούμε τώρα να παλεύει για την ενσωμάτωσή του σε μια «κοινωνία», συντηρητική και ξενοφοβική... Μετανάστης σ' έναν οργανωμένο, εχθρικό οργανισμό, χωρίς συμμάχους και χωρίς δικαιώματα.
Το έργο ξεκινά μ' έναν μακρύ, ακανθώδη διάλογο. Η Χολή εμφανίζεται χαλαρή, άνετη και ειρωνική προς το ανήσυχο Συκώτι που προσπαθεί απεγνωσμένα να μοιραστεί μαζί της φόβους και υποψίες. Οι φωνές από τον τσακωμό τους φτάνουν μέχρι τους αστραγάλους... Η είσοδος του Σπλήνα φέρνει στο προσκήνιο το πρόβλημα. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την πρόσφατη μεταμόσχευση νεφρού.
Κι ενώ το ευαίσθητο Συκώτι είναι υπέρ του νεφρού, που έκανε ολόκληρο ταξίδι -18 ώρες στον πάγο- μέχρι να φτάσει εκεί, ο Σπλήνας δεν διστάζει ν' απειλήσει ανοιχτά: Ο ξένος λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα. Κι όταν η Χολή τολμά να χαρακτηρίσει το εν λόγω σύστημα τραμπούκους, ο Σπλήνας ξεσπά πάνω της με εθνικοπατριωτικό οίστρο: «αυτοί οι τραμπούκοι, γελοίο πλάσμα, ξαγρυπνάνε για να κοιμάσαι εσύ ήσυχη!»... Οσο κι αν επιμένει το Συκώτι ότι το νεφρό τούς γλίτωσε από την επώδυνη αιμοκάθαρση κι ότι δουλεύει για το καλό όλων, η επίθεση του ανοσοποιητικού είναι υπόθεση ωρών.
Το Νεφρό εμφανίζεται φοβισμένο έπειτα από δεκάδες προπηλακισμούς, λιντσαρίσματα και περιφρονητικές βρισιές των Λεμφοκυττάρων: «Εξω οι ξένοι», «Γύρνα πίσω στο κουφάρι σου» κ.λπ. Ζει με τον τρόμο της απόρριψής του από τον οργανισμό, αλλά αντιμετωπίζει την κάθε μέρα που είναι ζωντανό ως κέρδος. Θα καταφέρει να επιβιώσει σ' αυτό τον αφιλόξενο τόπο;
Οι αναγωγές με τους ανθρώπους-μετανάστες στο «πρόσωπο» του μετανάστη-νεφρού είναι καίριες, έξυπνες, πικρές και χιουμοριστικές. «Χρησιμοποιείτε σαν άλλοθι τον καρκίνο και κάνετε αυθαιρεσίες. Επιτίθεστε όπου βρείτε. Στον ίδιο σας τον οργανισμό» λέει το Συκώτι για την επίθεση του ανοσοποιητικού.
Οταν η Χολή αναφωνεί: «Θα καταρρεύσει ολόκληρος ο οργανισμός. Θα πεθάνουν κι αυτοί μαζί με το νεφρό. Τόσο μαλάκες είναι;», το Συκώτι απαντά: «Δεν είναι μαλάκες, είναι φανατικοί... Ο φανατισμός, Χολή, είναι κοντόφθαλμος».
Ο «Βιολογικός μετανάστης» θα μπορούσε να είναι το δεύτερο μέρος των «Εχθρών εξ αίματος», αν δεν αποτελούσε ένα αυτοτελές μονόπρακτο. Οι νέοι ήρωες του Αρκά αναζητούν το ζωντάνεμά τους στη σκηνή μαζί με τ' άλλα παιδιά: το Λεπτό και το Παχύ Εντερο. Το ενδιαφέρον των σκηνοθετών άρχισε ήδη να εκδηλώνεται.
enet.gr
Διαβάστε περισσότερα…
