Τα απομνημονεύματα και ο… χαριτωμένος

"Ήρθε η ώρα ο φίλος μου, Φίλιππος Πετσάλνικος, να αποσυρθεί από την πολιτική και να γράψει τα απομνημονεύματα του", δήλωσε, πριν λίγες μέρες, ο γνωστός και καταξιωμένος σκεπτόμενος συμπολίτης μας... Νίκος Δόικος. "Και αυτό το λέω", συμπλήρωσε, "με αγάπη και εκτίμηση και όχι με εμπάθεια, γιατί μετά από μια τέτοια διαδικασία, μπορούν πιο εύκολα να αναδειχθούν και οι νέες δυνάμεις του τόπου".
♦
Ο Φίλιππος Πετσάλνικος, από τη μεριά του, χαρακτήρισε τον Νίκο Δόικο "χαριτωμένο", επισημαίνοντας ότι απομνημονεύματα γράφουν οι μεγάλοι άνδρες και γυναίκες και πως ο ίδιος δεν αισθάνεται τόσο μεγάλος για να γράψει απομνημονεύματα. Διευκρίνισε, επίσης, ότι ο Νίκος Δόικος δεν υπήρξε ποτέ φίλος του και πως απλά βρέθηκε κάποιες φορές στο ΠΑΣΟΚ μαζί του κατά σύμπτωση, όταν το ΠΑΣΟΚ είχε και αυξημένα ποσοστά...
♦
Όσο για τα δημοσιεύματα που τον ήθελαν να διεκδικεί εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, ο κ. Πετσάλνικος δήλωσε ότι δεν τον αφορούν, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα είναι και πάλι υποψήφιος στην Καστοριά.
♦
Ο Νίκος Δόικος, πάντως, σχολίασε και την αλλαγή στάσης βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στις ψηφοφορίες του Μνημονίου 2 και των εφαρμοστικών νόμων, κάνοντας λόγο για "καραγκιοζιλίκια και για έλλειψη πολιτικού ανδρισμού".


♦
"Δεν μπορεί κανένας να αμφισβητήσει τον ανδρισμό μου", απάντησε ο Ζήσης Τζηκαλάγιας, ο οποίος αιτιολόγησε τη θετική του ψήφο στους εφαρ-μοστικούς νόμους, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να πει δεύτερη φορά "όχι" στον Αντώνη Σαμαρά, γιατί προτιμά και εμπιστεύεται μια ισχυρή και αυτοδύναμη Ν.Δ. να διαχειρίζεται τα συμφέροντα του λαού, αλλά και γιατί ήθελε με αυτό το "ναι" να δώσει χαρά στους χιλιάδες φίλους του, που τον παροτρύνουν, όπως τόνισε, να συνεχίσει να αγωνίζεται ενεργά μέσα από τη Ν.Δ., καρφώνοντας τους εσωκομματικούς αντιπάλους του και πιθανούς συνυποψήφιους του στη λίστα, λέγοντας πως μόνο με την απουσία του θα μπορούσαν να ανελιχθούν πολιτικά...
♦
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, διάβασα το νέο βιβλίο του Νίκου Δόικου "Μετά την βαρβαρότητα". Στον επίλογο γράφει, μεταξύ άλλων, "Νομίζω ότι η απώλεια του μέτρου υπήρξε η ιστορική μήτρα της βαρβαρότητας. Συντελέστηκε μέσα στην παραζάλη του πολιτικού πλούτου που ξυπνάει τα πιο κτηνώδη ανθρώπινα ένστικτα, τις πιο σκοτεινές εσωτερικές ανθρώπινες διαθέσεις. Η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότης δεν προέκυψε από παρθενογένεση, υπήρξε μάλλον η λογική εξέλιξη ενός κυρίαρχου πολιτισμού της συρρίκνωσης, όπου τα υλικά αγαθά καθιερώθηκαν ως κύρια και κρίσιμα πράγ¬ματα της κοινωνίας, εις βάρος όλων των χαρισμάτων του ανθρώπινου είδους..."
♦
Είναι, λοιπόν, φίλοι μου μια καλή ευκαιρία εν μέσω αυτού του τόσο άδικου οικονομικού πολέμου και υποδούλωσης να ξανασκεφτούμε τα χαρίσματα του ανθρώπινου είδους.
Είναι, άλλωστε, αυτά που πιθανά έφτασαν τον άνθρωπο ως το 2012 μ.Χ. και τον κατέστησαν είδος προς εξαφάνιση...



Από τη στήλη του Χρήστου Νατσούλη: "Ψηλά τις κεραίες"
Περισσότερα στη "ΣΕΝΤΡΑ" που κυκλοφορεί