της λίμνης που παραπέμπουν σε παραδόσεις, αφηγήσεις, στις πρώτες βιωματικές αναμνήσεις γενιών ολόκληρων, μέχρι που η πρόοδος της τεχνολογίας και η κατάργηση των πλωτών μέσων μεταφοράς διέκοψε αυτούς τους δεσμούς.
Παρά την αλλοίωση του περιβάλλοντος και τις αλλαγές στην λίμνη και παρά την αλματώδη ανάπτυξη του ημιαστικού πλέον τοπίου, η θέα της Καστοριάς, οι όχθες του Μαυροχωρίου καθώς και τοποθεσίες όπως τα «Στάρα-ρέκα» εξακολουθούν να ασκούν γοητεία και εμβληματική επιρροή στη φυσιογνωμία της πόλης και του Μαυροχωρίου που ήδη ανήκει στον Δήμο Καστοριάς.
Αντίστοιχες εικόνες, συναντιούνται και στα υπόλοιπα παραλίμνια χωριά, αλλά η θέση του Μαυροχωρίου (και της Πολυκάρπης δευτερευόντως) ακριβώς στο κέντρο της αντίπερα όχθης της λίμνης, και οι δεσμοί της πόλης με το «λιμάνι» του Μαυροχωρίου διαφοροποιούν κάπως τα πράγματα.
Η φωτογραφία, που λήφθηκε στον Ναυτικό Όμιλο Μαυροχωρίου με τον νεκρό πελεκάνο και τα δύσοσμα νερά με την οργιώδη βλάστηση, αποδεικνύει ότι δεν αρκεί πάντοτε η φυσική ομορφιά και ότι σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, είναι ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη ανθρώπινης παρέμβασης στον χώρο για την ανάδειξη του τοπίου και την προστασία μιας ομορφιάς με ιστορικότητα.
Πηγή ΟΔΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υπενθυμίζουμε ότι δεν δημοσιεύουμε ακραία σχόλια υβριστικού ή προσβλητικού περιεχομένου. Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να γράφουν τα σχόλια τους σε Ελληνικά και οχι σε greeklish.