Η μεγάλη γκάφα με τις αποδείξεις!

Μεγάλη οπισθοδρόμηση και "δίκοπο μαχαίρι" ίσως αποδειχθεί στον αγώνα μείωσης των κρατικών ελλειμμάτων της χώρας, η απόφαση...
του οικονομικού επιτελείου να καταργήσει από φέτος το μπόνους για τη συλλογή αποδείξεων.

Το πατριωτικό καθήκον, οι δραματικές στιγμές που βιώνει η χώρα, αλλά και οι δρακόντειοι νόμοι που ποινικοποιούν την φοροδιαφυγή, υπαγορεύουν μεν σε κάθε ευσυνείδητο και νομοταγή έλληνα πολίτη να επιμένει στην έκδοση αποδείξεων, έστω και χωρίς να έχει κανένα άμεσο αντάλλαγμα για το πορτοφόλι του, η λογική της «τσέπης» όμως πιέζει πλέον όλο και περισσότερους να φοροδιαφύγουν, αποκρύπτοντας από την εφορία τις δαπάνες τους.

Πρακτικά η "αξία" κάθε απόδειξης για αυτόν που τη ζητάει μειώνεται κατά τουλάχιστον 50%-90%. Αντί να επιστρέφει στον λήπτη της απόδειξης το 10% της αξίας της, τώρα θα φτάνει δια βίας το 5%, ενώ θα εξανεμίζεται για τα πολύ μικρά και μεσαία εισοδήματα.

Ενώ δηλαδή το όφελος από αποδείξεις καταργήθηκε για να μην ωφελούνται οι «έχοντες και κατέχοντες» εις βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, πλήττονται κυρίως οι «μη αντέχοντες», αφού χάνουν ένα έσοδο που ήταν σεβαστό ως ποσοστό του χαμηλού τους εισόδημα -έως και ένα μηνιάτικο για έναν χαμηλοσυνταξιούχο!

Το νέο σύστημα

Με τις αλλαγές στο μεσοπρόθεσμο:
- διατηρείται άθικτη εφέτος η ωφέλεια για τις αποδείξεις που συγκεντρώναμε πέρυσι. Δηλαδή δεν αλλάζει τίποτε για όσους εκκαθαρίστηκε ήδη ο φόρος. Είτε πήραν επιστροφή φόρου, είτε πλήρωσαν συμπληρωματικά, όσα και αν γλίτωσαν τελικά από φόρους μαζεύοντας αποδείξεις, θα τα κρατήσουν και δεν τα θα πληρώσουν επιπρόσθετα, μαζί με τον κεφαλικό φόρο που θα τους έρθει σε λίγους μήνες, όπως προέβλεπε προ ημερών το αρχικό σχέδιο του μεσοπρόθεσμου. Και για όσους δεν υπέβαλαν ως τώρα δηλώσεις (παρατάθηκε για 15 Ιουλίου η προθεσμία) , αλλά και όσων δεν εκκαθαρίστηκαν ακόμη, επίσης δεν αλλάζει τίποτα στο όφελος που υπολόγιζαν πως θα έχουν με βάση όσα ίσχυαν και γνώριζαν από τον Απρίλιο του 2010.

– καταργείται πλήρως κάθε κέρδος από τη συλλογή των αποδείξεων που μαζεύουμε φέτος και θα δηλώσουμε το 2012. Από του χρόνου δηλαδή, η εφορία δεν θα επιστρέφει ούτε ένα ευρώ, όσες αποδείξεις και αν μάζεψε για να καταθέσει κάποιος.

- απαιτούνται περισσότερες αποδείξεις, για να κατοχυρώσει ο φορολογούμενος το (μειωμένο) αφορολόγητο όριο. Αντί για αποδείξεις 0 ευρώ για εισόδημα έως 6000 το χρόνο, ή 600-1.200 ευρώ για εισόδημα 6.000-12.000 ευρώ, ή 1.201-30.000 ευρώ για εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ το χρόνο, πλέον θα απαιτείται το 25% του δηλωθέντος εισοδήματος ή αποδείξεις αξίας έως και 15.000 ευρώ maximum. Αν μαζέψει λιγότερες από όσες απαιτούνται, θα πληρώνει και 10% «πρόστιμο» επί της αξίας όσων λείπουν.

Παράδειγμα 1:
Οικογένεια που ζει με 60.000 ευρώ εισόδημα. Της αναγνωριζόταν έκπτωση φόρου με αποδείξεις, έως συνολικά 30.000 ευρώ. Απαιτούνταν να συγκεντρώσει 15.600 ευρώ. για τις υπόλοιπες 14.400 κέρδιζε 1440 ευρώ επιστροφή φόρου. Συνολικά δηλαδή, για κάθε απόδειξη που ζητούσε και συγκέντρωνε, κρατούσε τελικά το 10% της αξίας της, ενώ συνέβαλε ώστε το κράτος να εισπράξει 23% ΦΠΑ και έως 45% φόρο εισοδήματος από φόρο εισοδήματος στον επιτηδευματία που την έκοβε.

Τώρα όμως ο νόμος υποχρεώνει την ίδια οικογένεια να συλλέγει αποδείξεις αξίας 15.000 ευρώ, ενώ δεν έχει κανένα οικονομικό κίνητρα για να ζητάει περισσότερες. Το κράτος προβάλλει την απειλή ότι αν μαζέψει λιγότερες αποδείξεις, θα επιβάλει στο φορολογούμενο πρόστιμο 10% για τη διαφορά που δεν κάλυψε. Στην έσχατη περίπτωση δηλαδή, αν δεν καταθέσει ούτε μία απόδειξη, θα πληρώσει 1500 ευρώ πρόστιμο.

Από το σύνολο δαπανών 30.000 ευρώ για τις οποίες θα προσκόμιζε αποδείξεις με το προηγούμενο σύστημα, τα 1.500 ευρώ αντιστοιχούν σε μόλις 5%. Αν γλιτώνει το ΦΠΑ 23% όμως, με κάθε απόδειξη που δε ζητάει, θα κερδίζει 5.660 ευρώ, ενώ μπορεί να πετύχει και ακόμα καλύτερη τιμή –άρα και μεγαλύτερο κέρδος. Έτσι το κράτος κερδίζει τα 1500 ευρώ που θα ήθελε και γλιτώνει τα 1440 που θα επέστρεφε στον πολίτη, αλλά ο φορολογούμενος κερδίζει πάνω από 4.000 ευρώ -και ακόμα περισσότερα ο επιτηδευματίας που δεν θα πληρώσει φόρο για τα εισοδήματα που είχε αλλά δεν έκοψε απόδειξη.

Επιπλέον ο φορολογούμενος που κρύβει δαπάνες δημιουργεί μεγαλύτερο "αποθεματικό" εισοδήματος για να καλύψει το "πόθεν έσχες" και το τεκμήριο αγοράς μελλοντικών περιουσιακών στοιχείων, χωρίς το άγχος της εφορίας, ενώ και ο επιτηδευματίας μπορεί να προσαρμόσει κατάλληλα τα έσοδά του, ανάλογα με τα τεκμήρια και τα αντικειμενικά κριτήρια με τα οποία η εφορία θέλει να τον φορολογεί.

Παράδειγμα 2
Συνταξιούχος των 800 ευρώ το μήνα ή 10.000 το χρόνο (μαζί με το επικουρικό ή ένα μικρό ενοίκιο), χρειάζεται να εμφανίζει 2500 ευρώ σε αποδείξεις, έναντι 200 που του ζητούσε πέρυσι η εφορία. "Κατά τεκμήριο" οι δαπάνες για τον συνταξιούχο αυτόν αφορούν είδη διατροφής από το σούπερ-μάρκετ, όπου όμως οι αποδείξεις κόβονται πάντα υποδειγματικά. Ωστόσο το μέτρο τον ωθούσε να ζητάει και για όποια άλλη συναλλαγή απόδειξη, συμμετέχοντας στο «κίνημα των αποδείξεων» και ενισχύοντας κατά τι το "τσεκουρεμένο" εισόδημά του (έως και 750 ευρώ κατ’ ανώτατον το χρόνο ως επιστροφή 10% από τα επιπλέον 7500 ευρώ που θα μπορούσε να συλλέξει με βάση το ετήσιο εισόδημά του).

Καθώς όμως δεν συνυπολογίζονται στις αποδείξεις οι λογαριασμοί για φως-νερό-τηλέφωνο, ένας ηλικιωμένος θα πρέπει να μαζεύει και να καταγράφει εκατοντάδες άλλες αποδείξεις για μικροποσά, μόνο και μόνο για να συμπληρώσει τις επιπλέον 2300 που του ζητάει με το νέο σύστημα το κράτος, και χωρίς να έχει καν ένα "συμβολικό" όφελος για την εργασία συλλογής και καταγραφής αποδείξεων που προσφέρει στο κράτος.

Αντιθέτως, την ώρα που κόβεται η σύνταξή του, του ζητείται να μαζεύει αποδείξεις αξίας 2500 ευρώ, για να μην πληρώσει και πρόστιμο 50-250 ευρώ από πάνω.

Με το προηγούμενο σύστημα δηλαδή, μπορεί να ήταν σύμμαχος του κράτους στον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής με την κρυφή ελπίδα για μια βελτίωση της σύνταξης ή των παροχών υγείας από το κράτος, σήμερα όμως πιέζεται "με το μαστίγιο", με προοπτική μάλιστα περαιτέρω μειώσεων στο εισόδημα.

Για το λόγο αυτό, δεν έχει πλέον κανένα απολύτως κίνητρο να πιέσει πχ τον γιατρό του, τον δικηγόρου του, τον ηλεκτρολόγο, την νοσοκόμα, την οικιακή βοηθό ή οποιονδήποτε άλλον του οποίου έχει ανάγκη τις υπηρεσίες –και λόγω προχωρημένης ηλικίας- για να του δώσουν απόδειξη.

Πηγή Πρώτο Θέμα