Μα να την πάθουμε και από μια καμαριέρα;

Δεν ξέρω αν του τη στήσανε, ποντάροντας πάνω στο γνωστό του «χούι» ή αν το ίδιο του το «χούι» τον έριξε στα «merde» για να θυμηθούμε μια δική του φράση...
με την οποία χαρακτήρισε παλιότερα τη χώρα μας.

Αυτό που έχει σημασία είναι πως το δικό μας πρόβλημα περιπλέκεται περισσότερο καθώς ο Στρος Καν είναι και πολιτικός ενώ αυτός που τώρα θα μας αναλάβει (Λίπσκι) είναι ένας στεγνός και άοσμος τεχνοκράτης χωρίς ειδικό βάρος απέναντι στους Ευρωπαίους ηγέτες. Κι αυτό έχει τη σημασία του στις όποιες αποφάσεις θα ληφθούν για το κατεπείγον πρόβλημα της διάσωσης μας εκ νέου.

Το παιχνίδι πλέον θα παιχτεί αποκλειστικά με όρους Γερμανίας, οι οποίοι σε επίπεδο ηγεσίας δεν τρέφουν και τα καλύτερα των συναισθημάτων για μας τους Έλληνες. Γιατί κακά τα ψέματα, ο υπόδικος Ντομινίκ, μπορεί να μην ελέγχει τη λίμπιντο του, μπορούσε όμως και ήλεγχε σε μεγάλο βαθμό με τις παρεμβάσεις του, τα ευρωπαϊκά δρώμενα και οι όποιες αποφάσεις είχαν και πολιτικό άρωμα αλλά και ισορροπίες.

Τώρα, όσες διαβεβαιώσεις κι αν ακούμε ότι τα προγράμματα διάσωσης των προβληματικών ευρωπαϊκών οικονομιών, θα συνεχιστούν κανονικά, είμαστε επιφυλακτικοί.

Ήδη ακούμε κάποιες πρώτες εκτιμήσεις περί αναβολής λήψης της απόφασης για την επόμενη δόση οπότε αν συμβεί κάτι τέτοιο κλάφτα Χαράλαμπε.

Και τούτο γιατί οι λήξεις των ομολόγων, πρέπει να πληρωθούν στην ώρα τους οπότε η μόνο διαθέσιμη λύση είναι να πεισθούν οι Ελληνικές τράπεζες (πράγμα δύσκολο) να αναλάβουν αυτές την Πέμπτη δόση μέσω των…εγγυήσεων που τους έχει δώσει το… ελληνικό δημόσιο!

Με άλλα λόγια μύλος. Τούτων δοθέντων, ας ελπίσουμε να μη χρεοκοπήσουμε τόσο άδοξα και πέσουμε στο πηγάδι μιας…καμαριέρας, ακολουθώντας τα κτηνώδη ένστικτα του σεξομανούς και υπότροπου Ντομινίκ

Tου Βασίλη Στεφανακίδη.
Πηγή Πρώτο Θέμα