Πάρτε πρώτα τα λεφτά και «τρωγόμαστε» μετά

Τώρα μάλιστα, οι Ευρωπαίοι μάς χτύπησαν εκεί που πονάμε. Αργησαν αλλά...
το πέτυχαν! Ζητάνε από τους Ελληνες συναίνεση... μεταξύ τους; Βαρύτατη προσβόλα για το έθνος μας και εύλογη η άμεση και οργισμένη αντίδραση όλων των κομμάτων: «Μην ανακατεύεστε στα πολιτικά μας, αλλά μόνο στα οικονομικά μας».

Λησμονούν οι ανιστόρητοι ότι πρόκειται για το μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά κράτος που κατάφερε να κερδίσει έπειτα από 400 χρόνια την ανεξαρτησία του και κινδύνευσε να την ξαναχάσει μόνο του τέσσερα χρόνια αργότερα λόγω εμφύλιων διαφωνιών! Δεν κιοτέψαμε να συμφιλιωθούμε έχοντας απέναντι τον Ιμπραήμ και θα φοβηθούμε τον κάθε επίτροπο ή Ευρωπαίο κρατικοδίαιτο τραπεζίτη; Μην τρελαθούμε κιόλας!

Φαίνεται όμως ότι αυτή η στάση-πρόκληση των Φραγκογερμανών να έχουμε σώνει και καλά... συναίνεση δεν ήταν τυχαία.Εντάσσεται σε μια σειρά καλοστημένων αθλιοτήτων που πλήττουν το ελληνικό κράτος στην καρδιά του. Η αδιανόητη, ας πούμε, απαίτηση να απολύονται δημόσιοι υπάλληλοι του ευρύτερου τομέα αν και όταν ΚΛΕΙΣΕΙ η εταιρεία ή ο οργανισμός όπου εργάζονται, είναι καινοφανής.

Δυστυχώς δεν έχουν την ευρηματικότητα να το πάνε τελείως ανάποδα, οπότε ΚΑΝΕΙΣ δεν θα είχε αντίρρηση. Αν δηλαδή έλεγαν ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ τα ρημάδια οι ΔΕΚΟ και οι... επιστημονικοί φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά να συνεχίσουν να πληρώνονται…σπίτια τους. Ετσι και θα αποφύγουμε τις κοινωνικές εντάσεις και θα εξοικονομήσουμε τα κοινόχρηστα και γενικά έξοδα από κάθε λογής ΔΕΚΟ ανά τη χώρα.

Τόσος και τόσος κόσμος να περιπλανιέται στα Facebook και τα Twitter όλη μέρα ΕΙΝΑΙ ΛΕΦΤΑ! Περιμένουμε δηλαδή λίγο μεγαλύτερη κατανόηση από τους Ευρωπαίους, έστω κι αν είναι σοκαρισμένοι από το γεγονός ότι ακόμη και ο Παπακωνσταντίνου, που τον εμπιστεύονταν, τώρα τους φαίνεται ότι τους παραπλάνησε κι αυτός!... ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, που (δεν) θα ’λεγε και ο Θανάσης Βέγγος, ποιος σας είπε ότι ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών μπορεί να έχει την ΠΛΗΡΗ εικόνα του τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Ποιος σας είπε ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να συναινέσει με τη Ν.Δ. όταν δεν συναινούν τα στελέχη του μεταξύ τους; Ποιος σας είπε ότι η Ν.Δ. μπορεί να συναινέσει στο σημερινό πρόγραμμα όταν εσείς πρώτοι λέτε ότι απέτυχε; Ποιος σας είπε ότι θα βάλουμε μυαλό, έστω την τελευταία στιγμή, μπροστά στον γκρεμό;

Ποιος σας είπε ότι έχουμε καταλάβει τι ακριβώς γίνεται; Μάλλον δεν ξέρετε τίποτα για μας.

Να βάλουν νερό στο κρασί τους, λοιπόν, οι Φραγκογεμανοί και να μη λένε «τρελά πράγματα», όπως τους ξεφώνισε (και δικαίως) στο περασμένο «ΘΕΜΑ» ένας κλασικός γιωργοπαπανδρεϊκός, ο Παύλος Γερουλάνος. Δεν γίνεται, π.χ., κυρία Ανγκελα, στα καλά του καθουμένου να γυρνάς και να μας λες ότι σου φταίνε οι διακοπές και οι αργίες μας!

Δεν φτάνει δηλαδή που έχουμε κάνα μήνα να κάνουμε ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ κι εσύ παίζεις με τον πόνο μας; Εκτός κι αν απευθύνεσαι έτσι για εσωτερική κατανάλωση, οπότε σε καταλαβαίνουμε. Εχουμε κι εμείς την ατυχία να περιμένουμε «φως» από Γερμανό εργαζόμενο-φορολογούμενο, ήτοι τον πιο «τσιφούτη» απ’ όλους τους λοιπούς κοινοτικούς.

Αν όμως είχατε κάνει μετανάστες στη Γερμανία (και εύχομαι να μη χρειαστεί να κάνουμε ξανά - και δη ως λαθρομετανάστες), θα τους καταλαβαίνατε.

Τους έχουν δέκα χρόνια με «παγωμένους» μισθούς προκειμένου να αυξάνει το γερμανικό μεγάλο κεφάλαιο τις εξαγωγές του σε επίπεδα-ρεκόρ όλων των δεκαετιών και από πάνω τους ζητάνε να δανείσουν και τους

Ελληνες και μία και δύο φορές. Το άκρον άωτον της γκαντεμιάς είναι να γεννηθείς Γερμανός. Ολα προγραμματισμένα, αυστηρά, προκαθορισμένα, ανελέητα.

Ή θα είσαι καλό ΓΡΑΝΑΖΙ της μηχανής ή πας για τα άχρηστα, τα αναλώσιμα και ανακυκλώσιμα, πάει και τελείωσε. Απ’ όλους τους εργαζομένους της Ευρώπης, αυτοί παράγουν περισσότερο και καταναλώνουν για πάρτη τους το λιγότερο. Αποτέλεσμα; Κυκλοφορούν με ένα βάρος στην ψυχή και ψάχνουν συνεχώς κάποιον για να εκτονωθούν πάνω του. Αλλοτε πολιτικά, άλλωτε στρατιωτικά, άλλοτε... νομισματικά. Μην περιμένετε λοιπόν ΝΑ ΜΑΣ καταλάβουν... (πόσο μάλλον όταν εμείς οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουμε τι καλά-καλά κάνουμε). Το μόνο ΘΕΜΑ είναι πώς θα τους ψήσουμε ότι ξεσκιζόμαστε στις θυσίες και στις αυτοθυσίες. Κι αν θέλουν να λέμε ότι το μενού έχει και λίγη συναίνεση, χαλάλι! Ας κάνουμε κι αυτή την υπέρτατη υποχώρηση για τη δόση μας. Πρώτα τα παίρνουμε και μετά ξανασφαζόμαστε μεταξύ μας.

Πηγή Πρώτο Θέμα