Οι γιαγιάδες με τα τατουάζ !

(Διαβάστε το σχόλιο του Μπέτσκα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα!)

Η Τea Turalijia μεγάλωσε στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, περιτριγυρισμένη από γυναίκες με τατουάζ. Για χρόνια δεν έδινε σημασία στα περίτεχνα σχέδια στα χέρια των γιαγιάδων της, ώσπου μεγάλωσε και συνειδητοποίησε πως...όλες αυτές οι γυναίκες ήταν οι τελευταίες μιας μυστικής Καθολικής αίρεσης που δημιουργήθηκε στα χρόνια που η Βοσνία ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Όπως ανέφερε η Tea στο περιοδικό Vice, τα μέλη της αίρεσης αναγνώριζαν ο ένας τον άλλο μέσω των συγκεκριμένων τατουάζ που αποτύπωναν στο σώμα με ένα συνθετικό μελάνι που φτιαχνόταν εν μέρει από ανθρώπινο γάλα. Στη φωτογραφία την βλέπουμε ανάμεσα στις δυο της γιαγιάδες, στα χέρια των οποίων φαίνονται τα τατουάζ τους.



Οι εθνικές Κροατικές καθολικές κοινότητες στη Βοσνία είχαν υποφέρει τα πάνδεινα από τους Οθωμανούς, υποχρεώνοντάς τους να ασπαστούν το Ισλάμ.

Ως αντίδραση, οι γυναίκες άρχισαν να κάνουν τατουάζ στα χέρια, τα δάχτυλα, το στήθος και το μέτωπό τους με σταυρούς και άλλα αρχαία σύμβολα, θεωρώντας τα πνευματική ασπίδα που κρατούσε μακριά τους επίδοξους βιαστές ή λειτουργούσε ως σημάδι της καθολικής τους προέλευσης, την οποία εκβιάζονταν να αφήσουν. Η Τea δήλωσε πως θέλει να το ξαναφέρει στη μόδα.
e-radio.gr

Μπέτσκας:

Ανάλογα σημάδια/τατουάζ φέρουν στα χέρια τους και το μέτωπό τους, γιαγιάδες και στον ελληνικό χώρο, σίγουρα στην περιοχή του Γράμμου και ενδεχομένως σε άλλες περιοχές. Κυριότερο σύμβολο δερματοστιξίας εκείνη την εποχή ήταν το σημάδι του σταυρού, το οποίο γινόταν στο μέτωπο ή στα χέρια. Αυτά αποτυπώνονταν την ημέρα του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, σε κορίτσια μικρής ηλικίας. Ένας τρόπος ήταν ο εξής: "χτυπούσαν" το σημείο με μια τσουκνίδα μέχρι αυτό να πρηστεί. Έπειτα, έτριβαν το σημείο με στάχτη και με βελόνα τρυπούσαν και δημιουργούσαν το σχέδιο που ήθελαν. Τοποθετούσαν πάλι στάχτη, το έδεναν και μετά από ένα διάστημα είχαν το αποτέλεσμα. Οι λόγοι ακριβώς δεν μας είναι γνωστοί, οπότε αυθαίρετα μπορούμε να εικάσουμε συνδυάζοντας το σύμβολο και την ημέρα της τελετουργίας, ότι ήταν κατά κύριο λόγο θρησκευτικοί.