Η Tιμωρία του Σίσυφου!

Πόσο στέρεη μπορεί να είναι μια κυβέρνηση, που συναποτελείται από "υλικά" κατεδαφίσεως της προηγούμενης και ορισμένα άλλα... "μπάζα" της γνωστής "πολυκατοικίας" μετά από μια ελεγχόμενη κατάρρευση; Το ερώτημα μπορεί να είναι ρητορικό, όμως η απάντηση αντικατοπτρίζει απολύτως την ζώσα πραγματικότητα του πολιτικού μας συστήματος!...

Μετά από δύο χρόνια οικονομικής χρεοκοπίας, και εθνικής ταπείνωσης, η χώρα οδηγείται στο βωμό της θυσίας, για να πνεύσει ούριος άνεμος, στα πανιά της ευρωπαϊκής οικονομίας...

Κι όπως μετέδωσε το Β.B.C. με το γνωστό αγγλοσαξονικό φλέγμα: "Έβαλαν τους Έλληνες, να δούνε το έρεβος του βαράθρου, για να αντιληφθούν σε πόσο δεινή θέση βρίσκονται..."!

Τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου, για τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων, με
όλες τις αποικιοκρατικές τιμές, που μας αρμόζουν...

Για να περιγράψουν την τραγικότητα της κατάστασης στην Ελλάδα, οι ξένοι ανταποκριτές, προσέφυγαν στην αρχαία μυθολογία και επικαλέστηκαν ένα σωρό ελληνικούς μύθους. Εκτός από ένα. Είτε από άγνοια είτε από σκοπιμότητα, δεν αναφέρθηκαν καθόλου στον μύθο του Σίσυφου, τον οποίο οι κραταιοί θεοί τιμώρησαν να κουβαλάει αενάως ένα βράχο μέχρι την κορυφή ενός λόφου και μόλις έφτανε εκεί, ο βράχος κατρακυλούσε προς τα κάτω και άντε φτου κι απ' την αρχή...

Αν στην θέση του Σίσυφου, βάλουμε την μέσο σημερινό Έλληνα και στην θέση του βράχου, το εθνικό χρέος, τότε μπορεί κι ο πλέον αδαής να αντιληφθεί, ποια μοίρα μας επιφυλάσσουν οι "Ζαρατούστρες" της Κομισιόν... Σε τοπικό επίπεδο, η είδηση των εκλογών, έβγαλε τους πρώτους "σκελετούς" από το ντουλάπι της Νέας Δημοκρατίας. Γατί στο ντουλάπι του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν ούτε αράχνες πλέον! Είναι εκπληκτικό, με πόση ευκολία, αυτοπροτείνονται ορισμένοι για το αξίωμα του βουλευτή, όταν μόλις πρόσφατα έχουν αποδοκιμαστεί από την λαϊκή ετυμηγορία ή έχουν αποτύχει οικτρό, εκεί όπου ο λαός τους εμπιστεύθηκε τις τύχες του τόπου!

Το ενδεχόμενο η πολυθρύλητη "ανανέωση" να εκφυλλισθεί σε απλή "ανακύκλωση" προσώπων, δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρό τους ενδιαφερόμενους ούτε τα κόμματα που τους υποστηρίζουν. Η αδιατάραχτη πρασινίλα της λίμνης, προσφέρεται στο να αναπτυχθούν τα κυανοφύκη.
Έστω και σε βάρος της ίδιας της υπόστασης της.

Πρόσφατα, ένας πρώην νομάρχης, ανέλαβε μια αυτοκαταστροφική πρωτοβουλία, με σκοπό να μπει στο "κάνδρο" των υποψηφίων βουλευτών, ακυρώνοντας τον εαυτό του και το έργο του, με την προηγούμενη ιδιότητα του. Ένας πρώην δήμαρχος, αφήνει να διαρρέει το όνομα του στην λίστα των υποψηφιοτήτων, επειδή προφανώς δεν είναι και τόσο σίγουρος για την αποδοχή των ψηφοφόρων. Και ένας εν ενεργεία βουλευτής, ανακαλεί, ως μετανοούσα Μαγδαληνή, την ψήφο που έδωσε στον πρόεδρο της Βουλής, επειδή φοβάται ότι η εθνική συναίνεση, δεν έχει πέραση στην κάλπη...

Όσο για τα προβλήματα του τόπου, αυτά τα φόρτωσαν στον μόνιμο Σίσυφο... από τον οποίο απαιτούν να τους εκλέγει κι από πάνω...

του Δημήτρη Ιωαννίδη
από την εφημερίδα "ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΕΣΤΙΑ”

Σημείωση Μπέτσκα:
Ο Σίσυφος ήταν μια πολύ ξεχωριστή προσωπικότητα της ελληνικής μυθολογίας . Ο Σίσυφος ήταν ιδρυτής και βασιλιάς της αρχαίας Εφύρας, που στη συνέχεια ονομάστηκε Κόρινθος.

Όλα αρχισαν όταν ο Δίας αποπλάνησε την Αίγινα. Η Αίγινα ήταν κόρη του ποταμού και θεού Ασωπού. Ο Ασωπός ζήτησε από τον Σίσυφο να του πει τι γνωρίζει και αυτός συμφώνησε αφού ο Ασωπός για αντάλλαγμα του έταξε ότι μια πηγή με νερό θα αναβλύζει ασταμάτητα από την ακρόπολη της πόλης του.

Ο Σίσυφος γνώριζε πολλά για την υπόθεση και τα είπε στον Ασωπό. Στη συνέχεια ο Ασωπός καταδίωξε τον Δία. Αφού ο Δίας γλίτωσε, αποφάσισε να τιμωρήσει τον Σίσυφο. Έτσι έστειλε τον Σίσυφο στον Άδη.

Όμως τότε ο Σίσυφος απέδειξε την εξυπνάδα και την πονηριά του καταφέρνοντας να φυλακίσει τον Άδη. Τότε όμως έγινε κατι πρωτοφανές. Ο Άδης αδυνατούσε να πάρει τις ψυχές των θανάσιμα τραυματισμένων ανθρώπων και ζώων, ο κόσμος γέμιζε σιγά-σιγά απο τραυματισμένα, ακρωτηριασμένα και ανήμπορα έμψυχα όντα. Oι θεοί αναστατώθηκαν και ο Άρης ελευθέρωσε τον Άδη από τα δεσμά του, στέλνοντας ξανά τον Σίσυφο στον Άδη.

Πάλι όμως ο Σίσυφος είχε προνοήσει. Είχε πει στη γυναίκα του να μη θάψει το σώμα του. Έτσι ζήτησε από τον Άδη τρείς μέρες για να επιστρέψει στη γη και να φροντίσει το ζήτημα. Ο Άδης δέχτηκε το αίτημα του Σίσυφου, όμως ο τελευταίος δεν επέστρεψε. Έτσι ήρθε η σειρά του Ερμή να τον πάει στον Άδη.

Ο Σίσυφος τιμωρήθηκε για όλη αυτή τη συμπεριφορά. Οι «κριτές των νεκρών» του έβαλαν ως βασανιστήριο να κουβαλάει ένα βράχο στην κορυφή ενός βουνού. Φτάνοντας στην κορυφή, η πέτρα δεν σταθεροποιείτο και έπεφτε από την άλλη. Αυτή η τιμωρία είναι αιώνια για τον «νικητή» του Άδη.