Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε

γράφει ο Χρήστος Κοσμάς

«Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε και μου θυμίζουνε τα περασμένα». Τους στίχους αυτούς τραγουδούσε κάποτε ο Τόλης Βοσκόπουλος. Τι κι αν από τότε έχουν περάσει δεκαετίες. Το άσμα παραμένει διαχρονικό και ακούγεται ακόμα. Όχι μόνο από...τις παλαιότερες γενεές, αλλά κι από νεότερους. Ένα κλασσικό, λαϊκό, ερωτικό τραγούδι που διέτρεξε τα χρόνια και έφθασε στις ημέρες μας όχι μόνο ως τέτοιο, αλλά και ως απόφθεγμα σοφίας προς χρήση επί διαφόρων καταστάσεων και περιστάσεων.

Πριν από κάποιες ημέρες συγκροτήθηκε η νέα κυβέρνηση υπό τον Πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο. Μετά από ένα πολυήμερο θρίλερ (αν και διατυπώνονται απόψεις που διίστανται αν επρόκειτο περί δράματος ή κωμωδίας), είχαμε την παραίτηση του πρώην Πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου και το σχηματισμό καινούργιας κυβέρνησης με τη στήριξη και τη συμμετοχή εκπροσώπων από τρία κοινοβουλευτικά κόμματα : ΠΑ.ΣΟ.Κ., Νέα Δημοκρατία και ΛΑ.Ο.Σ. Με το βασικό κορμό της προηγούμενης κυβέρνησης να παραμένει σχεδόν αναλλοίωτος, προστέθηκαν 6 στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και 4 από τον έτερο ένοικο της κεντροδεξιάς πολυκατοικίας.

Από τη Νέα Δημοκρατία συμμετέχει μεταξύ άλλων, ο Αντιπρόεδρος του κόμματος κ. Δ. Αβραμόπουλος. Μετά τη θητεία του στις κυβερνήσεις του Κ. Καραμανλή και συγκεκριμένα στα Υπουργεία Τουριστικής Ανάπτυξης και Υγείας, επανέρχεται σε κυβερνητικά καθήκοντα, αυτή τη φορά ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Η συμμετοχή του στην κυβέρνηση πέραν των πολιτικών και κομματικών προεκτάσεων, αποτέλεσε ταυτόχρονα ερέθισμα και αφορμή για επιπλέον σκέψεις με ιδιαίτερο τοπικό ενδιαφέρον.


Μία από αυτές είναι και το καινούργιο Νοσοκομείο Καστοριάς. Ένας διαχρονικός στόχος της τοπικής κοινωνίας που επί δεκαετίες βρίσκεται στα χαρτιά. Υπουργοί πήγαν και ήλθαν. Υφυπουργοί ορκίστηκαν και παύθηκαν. Γενικοί γραμματείς, διοικητές και τοπικοί παράγοντες ασχολήθηκαν και τελικά τίποτα δεν έγινε. Μπορεί να εξαγγέλθηκε αρκετές φορές. Μπορεί να έγιναν και σοβαρές προσπάθειες για την ανέγερσή του. Να αποτέλεσε ακόμη – άκουσον άκουσον – κι αντικείμενο αντιπαραθέσεων μεταξύ ημών για το σημείο που θα το χτίσουμε, λες και το είχαμε εξασφαλίσει και το μόνο πρόβλημα ήταν που θα το φτιάξουμε. Παρόλα αυτά όμως, το καινούργιο Νοσοκομείο Καστοριάς παραμένει ακόμη στόχος. Ο οποίος μάλιστα, τα τελευταία δύο χρόνια μάλλον έχει εγκαταλειφθεί πλήρως, αφού τίποτα δεν έχει γίνει και ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί.


Στην ίδια κυβέρνηση συμμετέχει και ο πρώην Βουλευτής Κεφαλονιάς κ. Π. Αλιβιζάτος. Ένας παλιός γνώριμος της Καστοριάς. Όχι βέβαια για όσα έπραξε ως Βουλευτής του πανέμορφου νησιού του Ιουνίου. Αλλά για την πλέον πρόσφατη θέση που είχε τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία. Για όσους έχουν ξεχάσει, το 2007 ο κ. Αλιβιζάτος τοποθετήθηκε στην Προεδρία του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης (Ε.Τ.Α.) από την οποία αποχώρησε τον Απρίλιο του 2010, λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία.


Με την ιδιότητά του αυτή ενεπλάκη στο ζήτημα της αξιοποίησης του Ξενία Καστοριάς. Ένα κτίριο που ανήκει στην Ε.Τ.Α. και στέκει επί αρκετά χρόνια εγκαταλελειμμένο και ανεκμετάλλευτο στην καρδιά της πόλης. Κατά καιρούς έχουν προταθεί και δρομολογηθεί διάφορες λύσεις αξιοποίησής του. Από τη μετατροπή του σε πολιτιστικό πολυχώρο που απουσιάζει από την Καστοριά μέχρι τη στέγαση σε αυτό της Αρχιτεκτονικής Σχολής (άλλο όνειρο απατηλό). Η πρώτη εναλλακτική φάνταζε ως η πλέον πιθανή την περίοδο πριν τις εθνικές εκλογές του 2009. Είχε συμφωνηθεί μάλιστα, η παραχώρησή του στη Νομαρχία Καστοριάς και κατ’ επέκταση στην τοπική κοινωνία. Μεσολάβησαν όμως οι εκλογές, πάγωσαν οι διαδικασίες με την πρόφαση της επαναδιαπραγμάτευσης των ορών παραχώρησης και έκτοτε ουδέν. Το κτίριο παραμένει στην ίδια απαράδεκτη κατάσταση και το μέλλον του φαντάζει αβέβαιο και δυσοίωνο. Όπως θα έλεγε και ο Τόλης Βοσκόπουλος «Χαρές που φύγανε και δεν γυρίζουνε και τα όνειρά μου πού ‛ναι χαμένα».

xrkosmas.blogspot.com