Διαμάντια στη λάσπη

Ψάχνοντας για ευήλια μπαλκόνια στο σκοτεινό ενδιαίτημα της χώρας μας: σε αρκετές περιοχές αναδύεται μιας μορφής «ανταλλακτική οικονομία», η οποία θυμίζει τις καλές στιγμές της «αμοιβαιότητας» που είχε γνωρίσει η Ευρώπη, με πρωτοβουλία συκοφαντημένων αναρχικών ομάδων και φωτεινών προσωπικοτήτων

Οι κάτοικοι ανταλλάσσουν υπηρεσίες και προϊόντα χωρίς να κοστολογούν με τιμές αγοράς... Στην Καστοριά, έγραψε προχθές η «Καθημερινή», εγκαινιάστηκε το πρώτο οικολογικό βυρσοδεψείο, που όμοιό του δεν υπάρχει στον κόσμο. Ο επιχειρηματίας δεν πήγε στη Βουλγαρία ή την Τουρκία, όπου είναι φθηνότερα τα μεροκάματα. Γιατί; «Το κεφάλαιο μπορεί να μην έχει πατρίδα, αλλά ο επιχειρηματίας έχει», είναι η απάντησή του. Σπάνια περίπτωση, αλλά υπαρκτή...

«Ελληνικό πρωινό για τους τουρίστες μας», ήταν ο τίτλος σε χθεσινό ρεπορτάζ του Γιώργη Μέρμηγκα στην «Ε». Ξενοδόχοι και φορείς επιχειρούν να διασυνδέσουν την τοπική παραγωγή γεωργικών προϊόντων με τον Τουρισμό, συμβάλλοντας «στην αναβάθμιση και αναγνωρισιμότητα του ελληνικού τουρισμού». Εξοχη πρωτοβουλία, την οποία όφειλε να είχε αναλάβει εδώ και χρόνια η πολιτεία. Αλλά ποιος να το σκεφτεί; Ο Μπασιάκος, η Μπατζελή ή ο εξίσου ανέμπνευστος Σημίτης όταν ήταν υπουργός Γεωργίας; (Ο Σκανδαλίδης κάτι φαίνεται να καταλαβαίνει, αλλά μέχρι στιγμής αρκείται σε λόγια και διακηρύξεις)...

Επίσης: Η Σαντορίνη ανακηρύχτηκε προσφάτως το ομορφότερο νησί στον κόσμο σε διαγωνισμό μεγάλου αμερικανικού περιοδικού, ενώ τα τελευταία χρόνια πολλά ελληνικά προϊόντα (λάδι, κρασί, μυρωδικά, βότανα κ.λπ.) κερδίζουν έδαφος στην ευρωπαϊκή αγορά... «Μας κυβερνούν παιδάκια», λέει η «Μοντ» για τους σημερινούς ηγέτες της Ενωσης... Τι να πει και η τάλαινα χώρα μας;