Όταν η πολιτική αποφασίζει

Του Χρήστου Κοσμά

Οι πρόσφατες αποφάσεις των αρχηγών κρατών μελών της Ευρωζώνης επιβεβαίωσαν την κυριαρχία της πολιτικής. Το περιεχόμενο του σχεδίου διαχείρισης του δυσθεώρητου...
δημόσιου χρέους της Ελλάδας και κυρίως η βούληση των πολιτικών να τον θέσουν σε εφαρμογή κατέδειξαν πως η πολιτική μπορεί να καθορίσει τους κανόνες και να επηρεάσει δραστικά τις υπόλοιπες πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως για παράδειγμα την οικονομία. Όχι ότι δεν συμβαίνει και το αντίστροφο. Αλλά όταν η πολιτική και οι λειτουργοί της αποφασίσουν να δράσουν, μπορούν να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας. Είτε θετικά, είτε αρνητικά, μα σίγουρα καταλυτικά.

Έτσι και με το Ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης της Ελληνικής οικονομίας. Καθ’ όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα τον τόνο έδινε η οικονομία και οι αγορές. Οι τελευταίες καθόριζαν τις εξελίξεις. Με την πολιτική και τους πολιτικούς να βρίσκονται πάντα ένα βήμα πίσω. Όλες τους οι ενέργειες ήταν καθυστερημένες και από καιρό προεξοφλημένες. Για αυτό και δεν είχαν ιδιαίτερο και μακροχρόνιο αντίκτυπο. Μετά από λίγους μήνες έπρεπε να παρέμβουν ξανά, με νέα μέτρα και την ελπίδα πως αυτή τη φορά θα είναι αποτελεσματικά και ίσως τα τελευταία.

Η εικόνα αυτή αντιστράφηκε για πρώτη φορά με τις πρόσφατες Ευρωπαϊκές αποφάσεις. Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό, η πολιτική θέτει την ατζέντα και καθορίζει τις εξελίξεις. Βάζει τα δεδομένα και στήνει τη σκακιέρα μέσα στην οποία θα πρέπει να προσαρμοστούν και να λειτουργήσουν οι υπόλοιποι δρώντες, π.χ. οι αγορές. Εκδηλώνεται με τον πλέον σαφή και συγκεκριμένο τρόπο η πρόθεση για ολοκληρωμένη και ρεαλιστική διαχείριση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, ξεδιαλύνοντας την αβεβαιότητα που τόσο απεχθάνονται οι αγορές. Παρότι δεν λείπουν γκρίζα και αρνητικά σημεία, οι πρώτες αντιδράσεις ήταν γενικά θετικές, Με επόμενο στάδιο, την εφαρμογή του σχεδίου και την όποια διόρθωση εκείνων των πτυχών που θα κριθούν ως αναποτελεσματικές.

Άρα έρχεται ξανά ο παράγοντας πολιτική στο προσκήνιο ως ο πλέον καθοριστικός στη διαμόρφωση των κατοπινών εξελίξεων. Αυτή τη φορά σε εθνικό επίπεδο. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση καλούνται να δράσουν εντός του πλαισίου που έχει σχηματοποιηθεί και με τη δράση τους να επηρεάσουν το μέλλον του τόπου. Βέβαια με το μερίδιο δυνατοτήτων και ευθυνών που αναλογεί στη καθεμία με βάση τη θέση που έχει στο πολιτικό και θεσμικό σύστημα της χώρας. Άλλος ο αντίκτυπος των αποφάσεων της κυβέρνησης, κι άλλος των Οικολόγων Πράσινων, με αυτές της πρώτης να αναμένονται εκ των πραγμάτων με μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Μία από τις πλέον κρίσιμες κυβερνητικές αποφάσεις είναι η πιθανή προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Με ορίζοντα το προσεχές φθινόπωρο, αρκετοί πιθανολογούν σε προσφυγή στις κάλπες τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο. Το σενάριο έχει δύο διαφορετικές αφετηρίες με κοινή όμως, κατάληξη. Σύμφωνα με την πρώτη, οι εκλογές θα προκληθούν με πρωτοβουλία του ίδιου του Πρωθυπουργού. Εκμεταλλευόμενος το θετικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί με τις πρόσφατες Ευρωπαϊκές αποφάσεις και προτού γίνουν αισθητά τα νέα μέτρα και οι επιπτώσεις τους στους πολίτες, θα προχωρήσει σε εκλογές. Η δεύτερη αφετηρία είναι η Βουλή. Η κοινωνική πίεση όσο θα περνάει ο καιρός θα εντείνεται, με πιθανή συνέπεια μία νέα διαφοροποίηση ή διαφωνία σε νομοσχέδια από Βουλευτές της συμπολίτευσης. Οπότε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να μειωθεί ή και να χαθεί ακόμη, γεγονός που θα οδηγήσει σε εκλογές.

Ανεξαρτήτως σεναρίου, η πολιτική και οι πολιτικοί θα αποφασίσουν. Οι αποφάσεις τους θα κρίνουν το μέλλον της χώρας και με βάση αυτές θα πορευθούμε όλοι μας. Αν θα πάμε και πως σε πρόωρες εκλογές. Αν θα συνεχίσουμε με την παρούσα κοινοβουλευτική σύνθεση. Αν θα διαμορφωθούν και ιδίως αν θα υλοποιηθούν εκείνες τις πολιτικές που θα μας βγάλουν από την κρίση. Επομένως, αναδεικνύεται για ακόμη μία φορά η κρισιμότητα και η σημασία της πολιτικής. Ελπίζω και πιστεύω πως διερμηνεύω τους περισσότερους από εσάς, ότι θα ληφθούν και θα εφαρμοστούν οι πλέον ορθές και βέλτιστες αποφάσεις. Θα το δούμε από Σεπτέμβρη…

Του Χρήστου Κοσμά