ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ και οι Ιθαγενείς με τα καθρεφτάκια …‏

γράφει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος

Ο άνθρωπος λοιπόν "αξιοποιεί" την φύση (με όλα τα είδη που βιώνουν σε αυτή) με ένα όφελος, που διανέμεται αντίστοιχα με την μορφή της πυραμίδας που ο ίδιος δυστυχώς πάντοτε δημιουργεί...

Αυτό κάνει: μόνο "αξιοποιεί", δηλ. λογίζει τα πάντα ως "αξίες" με οικονομικό περιεχόμενο ή αντίκρισμα και ανάλογα από τον τρόπο με τον οποίο κατανέμει αυτός το "όφελος".

Την επιβάρυνση, τις ζημίες της "αξιοποίησης" τις πληρώνουν περισσότερο και πάντα όσοι πιο πολλοί βρίσκονται στην βάση της πυραμίδας, δηλαδή περιβάλλον και τοπική κοινωνία . Οι ευρισκόμενοι στην ανώτερη βαθμίδα της πυραμίδας έχουν τους τρόπους να αποφεύγουν την "εγκληματική μπόχα", που οι ίδιοι προκαλούν "αξιοποιώντας" την φύση. Όταν μάλιστα οι συνεκτικοί αρμοί της πυραμίδας : η εξουσία και οι νόμοι της, λειτουργούν για να «τιμωρήσουν» κάποιες ακρότητες, που προκύπτουν από την αδιαφορία της «αξιοποίησης» και δεν αναφέρομαι καθόλου στο παρόν στον μηχανισμό δημιουργίας των νόμων και στην επάρκεια τους, ούτε καν στον σκοπό τους, διότι οι νόμοι π.χ. απλώς μπορούν να ρυθμίζουν τους κανόνες μεταξύ των «αξιοποιούντων» και τίποτα περισσότερο . Τότε και πάλι μετακυλύουν το κόστος λειτουργίας των κανόνων, των θεσμών στην κοινωνία , ανεβάζοντας τις «αξίες» και τις «υπεραξίες» στην διαδικασία «αξιοποίησης» που αυτοί κάνουν. Μάλιστα, η ανάγκη, η βιοτική ανάγκη αποφυγής των συνεπειών από τις ζημιές, κάνει τους ανθρώπους ολοένα και περισσότερο εξαρτώμενους από το σύστημα
Η «πράσινη ανάπτυξη» προσφέρει ένα πεδίο, όπου μπορούν να τεθούν τα δεδομένα για το μέλλον, αρκεί να μην την προσφέρουμε ως «αξιακό» κέρδος σε εταιρίες .
Δηλαδή, την ορθολογική χρησιμοποίηση της τεχνολογίας, την αξιοποίηση ήπιων μορφών ενέργειας, τη διαφύλαξη των οικοσυστημάτων και όχι τη διατάραξη της ισορροπίας τους, την προστασία της πανίδας και της χλωρίδας και γενικά την αλλαγή της στάσης του ανθρώπου απέναντι στη φύση (σεβασμός, συνεργασία και όχι κυριαρχία). Η υποβάθμιση βιοτόπων απέναντι στην οικολογική κρίση που διανύουμε και στον υπάρχοντα τύπο ανάπτυξης που θέλουμε να κάνουμε μπορεί να είναι ένα μη αναστρέψιμο πρόσταγμα της εποχής μας.
…….Δυστυχώς για εσάς κύριοι τα καθρεφτάκια σας δεν τα θέλουμε…