Ο Θανάσης Βέγγος η Καστοριά και το μπαστούνι!

Για την προτελευταία του παρουσία στον ελληνικό κινηματογράφο *(1), ο κορυφαίος μας ηθοποιός Θανάσης Βέγγος, βρέθηκε στην Καστοριά. Η παραμονή του στα μέρη μας ήταν...
σύντομη, όπως σύντομη ήταν και εμφάνιση του στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθειά» που γυρίστηκε στα τέλη του καλοκαιριού και όλο το φθινόπωρο του 2008 .

Ήταν η δεύτερη φορά που ερχόταν στην περιοχή μας, καθώς η πρώτη ήταν πριν αρκετές δεκαετίες, δίνοντας μια πετυχημένη παράσταση μαζί με το θίασο του στα πλαίσια πανελλήνιας περιοδείας.


Η τελευταία του παρουσία ήταν χαρακτηριστική τόσο για τον ίδιο, όσο και για όλους όσους τον γνώρισαν από κοντά. Ο ίδιος πάντα άψογος επαγγελματίας, από την προηγούμενη των γυρισμάτων ντύθηκε με τα ρούχα της ταινίας και περιφερόταν στο Σιδηροχώρι (διέμενε σε ξενοδοχείο της περιοχής) για να μπει όπως έλεγε στο… «πετσί» του ρόλου. Στα χέρια του κρατούσε ένα μπαστούνι από τη συλλογή του συμπολίτη μας Αντώνη Δήμου, ο οποίος το πρόσφερε **(2) για τις ανάγκες της ταινίας. Μάλιστα, έπεσε να κοιμηθεί με τα ίδια ρούχα αλλά τελικά από την αγωνία του για το γύρισμα, κοιμήθηκε ελάχιστα.

Την επόμενη μέρα κινηματογραφήθηκαν κανονικά όλες οι λήψεις των 20 πλάνων, άψογα, χωρίς καθυστερήσεις και ο Θανάσης αναχώρησε (με ταξί μέχρι τη Θεσσαλονίκη και από κει αεροπορικώς για Αθήνα).


Το μπαστούνι του είχε αρέσει πολύ και ζήτησε να το πάρει μαζί του, σε ανάμνηση. Ο κ. Δήμου το πρόσφερε ευχαρίστως, όμως ο Θανάσης το ξέχασε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Από την παραγωγή επέστρεψε στον ιδιοκτήτη του.

Μετά την πρεμιέρα της ταινίας στην Καστοριά, το μπαστούνι ήρθε στα χέρια του σκηνοθέτη, που ανέλαβε και το πήγε στην Αθήνα και το πρόσφερε στον ηθοποιό, χωρίς να παραλείψει να του δώσει και τα φασόλια και τα χωριάτικα λουκάνικα που είχε φέρει από τα μέρη μας.


Ο τόπος μας, αλλά και η αγάπη και η φιλοξενία των κατοίκων έκαναν μεγάλη εντύπωση στο Θανάση Βέγγο και από τότε έλεγε ότι θα ήθελε να ξανάρθει και να καθίσει πιο πολλές μέρες. Όπως είπε στον Μπέτσκα ο Παντελής Βούλγαρης, τον τελευταίο καιρό που ο Θανάσης ήταν στο νοσοκομείο, πήγαινε κοντά του και του ψιθύριζε στο αυτί: «Άντε Θανάση, και όταν γίνεις καλά θα πάμε στην Καστοριά να ξαναδούμε τους φίλους μας».

Δυστυχώς δεν τα κατάφερε *(3).

Δεν πειράζει.

Θα μείνει για πάντα στην καρδιά μας να μας λέει: «Καλοί μου άνθρωποι…».

(1) Η τελευταία του (εμφάνιση ήταν στην ταινία του Νίκου Τζήμα «Το Πέταγμα του Κύκνου» (2011)
(2) Ο Αντώνης Δήμου έχει δώσει πολλά από τα αντικείμενα της συλλογής του, διευκολύνοντας τα μέγιστα την παραγωγή της ταινίας.
(3) Δύο ακόμη ντοκιμαντερίστες μας άφησαν το πρόσφατο διάστημα.
Ο πολυβραβευμένος Γιάννης Λάμπρου, που με τους συνεργάτες του βρέθηκε (2007) για μια εβδομάδα στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων και γύρισε ένα ωριαίο επεισόδιο για τη σειρά της ΕΤ3 «Ιερά Μονοπάτια», το οποίο έχει προβληθεί από τότε πολλές φορές, κυρίως τις Κυριακές μετά τη μετάδοση της θείας λειτουργίας.
Και ο Γιώργος Κολόζης που το 1995 γύρισε στην περιοχή μας ένα ντοκιμαντέρ για τον Αλιάκμονα στη σειρά «Όσο πετούν οι πελαργοί».

Μπέτσκας