Στις 7 Απρίλιου του 1820 ένας αγρότης στη Μήλο, καθώς έσκαβε το κτήμα του, έφερε στην επιφάνεια το άγαλμα που είναι σήμερα γνωστό ως η «Αφροδίτη της Μήλου».Η «Αφροδίτη της Μήλου» είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο γνωστά και εντυπωσιακά αγάλματα της ελληνιστικής περιόδου.
Η κατασκευή του χρονολογείται μεταξύ των ετών...150 και 100 π.Χ. Φτιαγμένο από παριανό μάρμαρο με ύψος πάνω από 2 μέτρα, εντυπωσιάζει ακόμη και τον πιο απαιτητικό παρατηρητή. Δημιουργός του είναι πιθανότατα ο Αλέξανδρος της Αντιόχειας, για τον οποίο όμως δε γνωρίζουμε περισσότερα στοιχεία.
Ακόμη και σήμερα ένα πέπλο μυστήριου καλύπτει την υπόθεση των χαμένων χεριών της «Αφροδίτης».
Πιθανολογείται πως το άγαλμα βρέθηκε χωρίς χέρια, ενώ σύμφωνα με άλλη εκδοχή τα χέρια είχαν βρεθεί χωριστά από το άγαλμα αλλά κατά τη μεταφορά του έπεσαν στη θάλασσα και χάθηκαν.
Ακόμη και σήμερα ένα πέπλο μυστήριου καλύπτει την υπόθεση των χαμένων χεριών της «Αφροδίτης».
Πιθανολογείται πως το άγαλμα βρέθηκε χωρίς χέρια, ενώ σύμφωνα με άλλη εκδοχή τα χέρια είχαν βρεθεί χωριστά από το άγαλμα αλλά κατά τη μεταφορά του έπεσαν στη θάλασσα και χάθηκαν.
Υπάρχουν ωστόσο αρκετά στοιχεία που μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως με το αριστερό της χέρι κρατούσε ένα μήλο, ενώ το δεξί ακουμπούσε στο ύφασμα που είναι τυλιγμένο γύρω από τους γοητευτικούς γοφούς της «Αφροδίτης» προκειμένου να διατηρηθεί στη θέση του. Μετά από αιώνες κάτω από το σκληρό έδαφος της Μήλου, το 1820 ένας αγρότης ονόματι Γεώργιος ή Θεόδωρος Κεντρωτάς, καθώς έσκαβε το κτήμα του, βρήκε το άγαλμα το οποίο ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη. Η περιοχή όμως όπου βρισκόταν το χωράφι του Κεντρωτά είχε αρχαιολογικό ενδιαφέρον και δίπλα από το κτήμα του έκαναν ανασκαφές Γάλλοι αξιωματικοί, οι οποίοι φυσικά δεν άργησαν να καταλάβουν πως ο αγρότης είχε βρει κάποιο αντικείμενο αρχαιολογικής αξίας και προσπαθούσε να τους το κρύψει. Επικεφαλής των Γάλλων ήταν ο νεαρός τότε Olivier Voutier. Όταν συνειδητοποίησε την αξία του αγάλματος ενημέρωσε πάραυτα τον Γάλλο υποπρόξενο της Μήλου, ο οποίος με τη σειρά του παρουσιάστηκε και χωρίς να χάσει χρόνο άρχισε τα «παζάρια» με τον αγρότη. Πολύ σύντομα η ιστορία έγινε γνωστή, με αποτέλεσμα να εμφανισθεί ένας ακόμη Γάλλος αξιωματικός με το όνομα Dumont d'Urville, ο οποίος είχε πάθος με καθετί αρχαιοελληνικό. Κάτω από συνεχείς πιέσεις, πιθανότατα ο Κεντρωτάς δέχτηκε να τους δώσει το άγαλμα παίρνοντας ως αντάλλαγμα 400 γρόσια, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή, αν λάβουμε υπόψη μας πως 1000 γρόσια ήταν ο ετήσιος μισθός των δημογερόντων.
Σήμερα η «Αφροδίτη της Μήλου» εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου, όπου αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά εκθέματα. Στο αρχαιολογικό μουσείο της Μήλου αντίθετα υπάρχει ένα αντίγραφό της, το οποίο το Λούβρο «μας έκανε την τιμή» να το στείλει ως δωρεά. Για άλλη μια φορά η Ελλάδα βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να στερείται κάτι που δικαιωματικά της ανήκει.
Σήμερα η «Αφροδίτη της Μήλου» εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου, όπου αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά εκθέματα. Στο αρχαιολογικό μουσείο της Μήλου αντίθετα υπάρχει ένα αντίγραφό της, το οποίο το Λούβρο «μας έκανε την τιμή» να το στείλει ως δωρεά. Για άλλη μια φορά η Ελλάδα βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να στερείται κάτι που δικαιωματικά της ανήκει.
mixanitouxronou.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υπενθυμίζουμε ότι δεν δημοσιεύουμε ακραία σχόλια υβριστικού ή προσβλητικού περιεχομένου. Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να γράφουν τα σχόλια τους σε Ελληνικά και οχι σε greeklish.