H σύντομη ιστορία του hacking

Στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, η λέξη «hacker» έχει γίνει συνώνυμο με κάποια σκοτεινή ιδιοφυΐα που τρομοκρατεί τον κόσμο του internet. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα. Οι πρώτοι hackers ήταν...
καλοήθεις. Στην πραγματικότητα, ήταν φοιτητές που τους άρεσαν τα αστεία.

Ένας κόσμος γεμάτος hackers
Τους τελευταίους μήνες, σχεδόν δεν περνάει μέρα χωρίς είδηση για διαδικτυακή επίθεση στο σύστημα ασφαλείας κάποιας μεγάλης εταιρείας ή κυβερνητικής υπηρεσίας. Οι πολυεθνικές υπολογίζουν το κόστος των επιθέσεων στις ιστοσελίδες και τα e-mails τους, ενώ εκατομμύρια χρήστες έχουν δει τα προσωπικά τους δεδομένα να δημοσιοποιούνται στο internet. Όμως η ιστορία του hacking ξεκίνησε πολύ διαφορετικά…

Για οποιονδήποτε φοιτούσε στο MIT τις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60, το hack ήταν απλώς μία «εμπνευσμένη» απάντηση σε οποιοδήποτε δεδομένο πρόβλημα, ή αλλιώς ένας ακόμη όρος για να περιγράψει τη φάρσα. Με τον καιρό, η λέξη συνδέθηκε με την ανερχόμενη «τάξη» των προγραμματιστών εντός και εκτός MIT. Για αυτούς τους πρώτους σκαπανείς, το hack ήταν αφορμή για επίδειξη των προγραμματιστικών ικανοτήτων τους. Τέτοιες δραστηριότητες ήταν αντικείμενο μεγάλου θαυμασμού καθώς συνδύαζαν τις εξειδικευμένες γνώσεις με το δημιουργικό ένστικτο.

Hacking: η πρώτη γενιά
Αυτοί οι φοιτητές του MIT έβαλαν τα θεμέλια για τη διαμόρφωση της πρώτης γενιάς των hackers. Ποια ήταν τα κίνητρά τους; «Η βαθιά έλξη που προκαλεί η αίσθηση της εξουσίας μιας ελίτ τεχνικών δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάται», γράφει ο Bruce Sterling στο βιβλίο του, «The Hacker Crackdown», που περιγράφει τους βίους και τις αναζητήσεις των πρώτων hackers.

Οι περισσότεροι ήταν παιδιά που «έπαιζαν» με το τηλεφωνικό δίκτυο, «σπάζοντας» τα πρώιμα υπολογιστικά συστήματα και ανταλλάσσοντας απόψεις για τις δραστηριότητες τους. Ήταν η εποχή που γέννησε περιοδικά αποκλειστικά για το hacking, με χαρακτηριστικότερα το «Phrack» και το «2600». Οι hackers είχαν ψευδώνυμα όπως Fry Guy, Knight Lightning, Leftist και Urvile. Σταδιακά άρχισαν να εμφανίζονται και οι πρώτες ομάδες που επέλεγαν επικά ονόματα, όπως Legion of Doom (Λεγεώνα του Χαμού), Masters of Deception (Άρχοντες της Παραπλάνησης), and Neon Knights (Ιππότες από Νέον). Και καθώς άρχισαν να αποκτούν όλο και περισσότερες γνώσεις για τους υπολογιστές, άρχισαν να τραβούν την προσοχή του νόμου.

Στην παγίδα του νόμου
Κατά τη διάρκεια του ‘80 και του ‘90, Μ. Βρετανία και ΗΠΑ πέρασαν νόμους για τον τρόπο χρήσης του υπολογιστή, δίνοντας τα κατάλληλα όπλα στις αρχές ώστε να ασκήσουν ποινικές διώξεις. Ακολούθησε μία καταιγίδα συλλήψεων, με αποκορύφωμα την Επιχείρηση Sundevil από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ εναντίον των hackers.

Αλλά αν ο στόχος της επιχείρησης ήταν να ξεριζώσει το hacking από το αμερικανικό έδαφος, σίγουρα απέτυχε. Καινούργιες ομάδες hackers ξεπήδησαν, πρόθυμες να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους. Οι ομάδες L0pht Heavy Industries, Cult of the Dead Cow και Chaos Computer Club, αλλά και μοναχικοί καουμπόηδες όπως οι Kevin Mitnick, Mafiaboy και Dark Dante, έστρεψαν πάνω τους τα βλέμματα του κόσμου.

Το 1998, τα μέλη της ομάδας L0pht έκαναν τη διάσημη δήλωση στο Αμερικανικό Κογκρέσο ότι 30 λεπτά ήταν αρκετά για να «ρίξουν» το internet.

Ο Dark Dante χρησιμοποίησε τις γνώσεις του για να καταλάβει τις τηλεφωνικές γραμμές μίας ραδιοφωνικής εκπομπής, ώστε να είναι ο 102ος καλών και να κερδίσει μία Πόρσε.

Τέτοιες ενέργειες έδειξαν πώς οι hackers περνούν τη γραμμή που χωρίζει το νόμιμο από το παράνομο, εξηγεί ο Rik Ferguson, επικεφαλής ερευνητής ασφαλείας στην Trend Micro.«Οι ομάδες μπορούν να είναι τόσο μαύρα όσο και άσπρα καπέλα (ή κάποιες φορές γκρι) ανάλογα με το κίνητρό τους», λέει. Στην ορολογία των hackers, τα άσπρα καπέλα είναι οι καλοί και τα μαύρα καπέλα οι εγκληματίες. Αλλά ακόμη κι έτσι, οι όροι είναι σχετικοί.

Παγκόσμια απειλή
Αν το hacking ξεκίνησε στις ΗΠΑ, πάντως δεν παρέμεινε εκεί και εξαπλώθηκε σε όλο τον πλανήτη.

«Τα τελευταία χρόνια, δημιουργήθηκαν ομάδες σε όλο τον κόσμο, σε μέρη όπως το Πακιστάν και η Ινδία, όπου υπάρχει άγριος ανταγωνισμός μεταξύ τους», συνεχίζει ο Ferguson. Στη Ρουμανία, ομάδες -όπως η HackersBlog- έχουν χτυπήσει διάφορες εταιρείες. Στην Κίνα και τη Ρωσία, πολλοί hackers λειτουργούν προς όφελος των κυβερνήσεών τους. Πάντως, στα πρωτοσέλιδα κυριαρχούν αυτή την εποχή δύο ομάδες, η Anonymous και η Lulz Security, οι οποίες απέκτησαν δημοσιότητα εξαιτίας των επιθέσεών τους στη Sony αλλά και σε sites των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας.

«Αυτά τα ακροβατικά γίνονται την ίδια στιγμή που οι κυβερνήσεις αναρωτιούνται τι θα κάνουν σε περίπτωση μιας συντονισμένης επίθεσης στο δίκτυο που θα θέσει εκτός λειτουργίας κάποιο σημαντικό συστατικό της δομής του», εξηγεί ο βετεράνος αναλυτής του ηλεκτρονικού εγκλήματος, Brian Krebs.

Απότομη αύξηση
Σύμφωνα με το Zone-H, μέσα στο 2010 πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 1,5 εκατομμύριο κυβερνο-επιθέσεις, ενώ σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο αριθμός αναμένεται να μεγαλώσει το 2011.

Η ξαφνική αύξηση των hackers δεν αποδίδεται απαραίτητα στη βελτίωση της τεχνολογικής εκπαίδευσης των παιδιών στο σχολείο, ούτε στον αυξημένο ζήλο εκ μέρους των νεαρών προγραμματιστών. Περισσότερο οφείλεται στη δημοφιλία των ATK (Attack Tool Kits), προγραμμάτων σχεδιασμένων για να εντοπίζουν και να εκμεταλλεύονται τις τρύπες στα συστήματα ασφαλείας. Τέτοιο λογισμικό είναι ευρέως διαθέσιμο στο internet.

O Bruce Sterling προσπαθεί να ερμηνεύσει τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο. «Αν αυτή η θύελλα κρατήσει πολύ, σύντομα θα γίνει ένα νέο είδος κοινωνίας – το ίδιο παιχνίδι της ιστορίας, αλλά με νέους παίκτες και νέους κανόνες», γράφει. Ίσως, όμως, αυτό να συμβαίνει ήδη. Οι κανόνες της κοινωνίας αλλάζουν, ωστόσο δεν γνωρίζουμε ποιος τους γράφει.

Οι διασημότερες επιθέσεις του 2011
6 Ιουνίου: Επίθεση στη Nintendo από τη Lulz Security
5 Ιουνίου: Διαρροή της βάσης δεδομένων της Sony Pictures Ρωσίας
3 Ιουνίου: Διαρροή της βάσης δεδομένων της Sony Ευρώπης
3 Ιουνίου: υποκλοπή από την Anonymous 10.000 e-mails της ιρανικής κυβέρνησης
2 Ιουνίου: Διαρροή της βάσης δεδομένων της Sony Pictures
1 Ιουνίου: Επίθεση στο Gmail της Google
29 Μαΐου: Υποκλοπή 283.000 αρχείων από τη Honda του Καναδά
24 Μαΐου: Επίθεση στη Sony Music Ιαπωνίας
19 Μαΐου: Απώλεια δεδομένων της Nasa από την TinKode

Πηγή BBC